1919-1920թթ. սովորել է Թիֆլիսի կոնսերվատորիայի դաշնամուրի (պրոֆ.՝ Կ. Ադուրալովա), երաժշտության տեսության և կոմպոզիցիայի (պրոֆ.՝ Ա. Տեր-Ղևոնդյան) ֆակուլտետներում

1923թ. ընդունվել է Մոսկվայի Գնեսինների անվան երաժշտական ուսումնարան (Մ. Գնեսինի ստեղծագործական դասարան)

1926-1930թթ. սովորել է Լենինգրադի կոնսերվատորիայի կոմպոզիցիայի ֆակուլտետում (պրոֆ.՝ Վ. Շչերբակով)

1930թ.-ից մշտական բնակություն է հաստատել Երևանում

1920թ.-ից Սանահինում, Ալեքսանդրապոլում աշխատել է որպես ուսուցիչ։

1927-1929թթ. մասնակցել է Ք. Քուշնարյանի կազմակերպած ժողովրդական երաժշտության հավաքման արշավին։ Հայաստանի տարբեր շրջաններում, հատկապես Շիրակում, նրանք գրի առան 350-ից ավելի հայկական և քրդական մեղեդիներ։ «Այդ ինքնօրինակ արշավն օգնեց ինձ ավելի խոր ճանաչելու իմ հայրենիքի անկրկնելի գեղեցկությունը, — ասում էր Ստեփանյանը։ — Հետագայի իմ ստեղծագործություններից շատերը ծնվել են այն օրերին ստացած տպավորությունների ազդեցության տակ, մասնավորապես իմ «Հեյ, Արագած» երգը, որ գրված է Շիրակի «Սահարիի» տիպի ոճով, երգեր, որոնք փառաբանում են առավոտը, այգը, արևը»:

1930-1934թթ. ղեկավարել է Երևանի Կոմիտասի անվան կոնսերվատորիայի ստեղծագործական դասարանը

1938-1947թթ. ՀԿՄ նախագահ

1938թ. Հայաստանի Գերագույն խորհրդի պատգամավոր

5 օպերա

3 սիմֆոնիա

Կոնցերտ դաշնամուրի և նվագախմբի համար

4 երգ («Մայիս», «Օրորոցային», «Լորիկ», «Հնձի երգ»)

Ռոմանսներ

Կամերային-գործիքային ստեղծագործություններ

1951թ. ԽՍՀՄ Պետական մրցանակ

1960թ. ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ